- FACINOROSI
- FACINOROSIsepulturâ non arcendi. Certe Lex divina Hebraeis data, ut omnis virtutis, ita et humanitatis Magistra, illos ipsos qui suspensi patibulo erant (quod Valde ignominiosum censebatur) eodem die sepeliri iubet. Unde Ioseph. tantam ait Iudaeis esse sepulturae curam, ut eos etiam, quorum corpora ad publicum supplicium damnata sunts ante Solis occasum tollant et humo mandent: adduntque Hebraeorum Interpretes, exhibitam hanc reverentiam divinae imagini, ad quam homo sit conditus. Sic Aegysthum, qui adulterium caede Regis cumulaverat, ab interfecti Regis filio Oreste humo mandatum, Homer. memorat Odyss. γ. Sed et apud Romanos, obnoxios criminum digno supplicio affectos sepulturae tradi, permisêrunt Diocletianus ac Maximinianus Impp. l. 2. C. de relig. Legimus quidem exempla eorum, qui insepulti abiecti, sed frequentiora civilibus, quam externis bellis: et hodie videmus quorundam damnatorum corpora diu in publico conspectu reliqui, quem tamen morem pleriqueve improbant. Contra laudatos videmus, qui sepeliri iuseêrunt corpora eorum, quid id ipsum aliis non permiserant, ut Pausaniam, Theseum, Alios. Excepêrunt tamen Hebraei eos qui sibi ipsi mortem conscivêre, quod ioseph. docet de Bellos Iud. l. 3. c. 25. nec mirum, cum in hos aliud supplicium constitui non possit, qui mortem pro supplicio non habent. Graeci vero sacrilegos, Dios. l. 16. item proditores, Plutarch. Antiphonte. Vide H. Grot. de Iure Belli et Pacis l. 2. c. 19. §. 4. et supra in voce Cadaver.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.